Τα σχήματα στο νηπιαγωγείο είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία καθώς ανακαλύπτεις κάθε φορά, πόσο ο ανθρώπινος νους σχηματοποιεί εικόνες της καθημερινότητας. Κρατώντας λοιπόν στα χέρια μου ένα χάρτινο τρίγωνο, ρωτάω τα παιδιά: "Τι νομίζετε ότι είναι αυτό";
Άρχισαν τα παιδιά το ένα μετά το άλλο να μου λένε φυσικά ΤΡΙΓΩΝΟ. Μέχρι τη στιγμή που ο Αναστάσης είπε: ΠΑΝΙ ΚΑΡΑΒΙΟΥ! Δεν ξέρω αν είδαν το χαμόγελο στο πρόσωπό μου κι αυτό ίσως να πρόδωσε το σκοπό μου. Γιατί η αλήθεια είναι πως περίμενα έστω και κάποιος να μου πει κάτι πέρα από την αναμενώμενη απάντηση. Πράγματι τα παιδιά άρχισαν να δίνουν κι άλλες ερμηνείες σε αυτό το σχήμα, που μου άρεσαν πολύ :Ελευθερία Π.: σκεπή σπιτιού, Έλενα: δέντρο, Χριστόφορος: έλατο, Γεωργία Σ.:μισό διαμάντι (μισός ρόμβος δηλαδή), Ορέστης: πυραμίδα, Νοέλια: αυτιά γάτας, Μανώλης: παπιγιόν, Ελευθερία Β.: φιόγκος, Κωνσταντίνος: βουνά, Άννα: ουρά ψαριού, Λυδία: η ουρά της γοργόνας, Βάλια: αστέρι.......
Συφώνησα με ό,τι είπαν τα παιδιά και χρησιμοποιώντας πότε ένα πότε δύο κι άλλοτε 3 τρίγωνα, πόσα καινούργια πράγματα μπορούν να σχηματιστούν : αστέρι, πανί, ρόμβος, τετράγωνο, ορθογώνιο κλπ.
Σημείωση: τα σχέδια είναι σαφώς επηρεασμένα από την περίοδο των Χριστουγέννων καθώς αυτή η δραστηριόητα πραγματοποιήθηκε εκείνη τη χρονική περίοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου