Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Μια πόλη που έδιωξε τον πόλεμο και τα γεγονότα του 1940

Η επίσκεψή μας στην Παραμυθοχώρα στις 18 Οκτωβρίου, λίγο πριν να ξεκινήσουμε να μιλάμε για την Εθνική μας Επέτειο αποτέλεσε το καλύτερο έναυσμα για όσες δραστηριότητες ακολούθησαν στην τάξη. Η παράσταση καταπληκτική, ευρηματική όπως όλες όσες έχουμε παρακολουθήσει εκεί και φυσικά με έντονα τα στοιχεία των αξιών και στάσεων που υιοθετούμε όταν για την Ειρήνη και τον Πόλεμο. 

Η ιστορία που παρακολουθήσαμε ήταν βασισμένη στο βιβλίο "Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο'' του Αντώνη Παπαθεοδούλου και της Μυρτώς Δεληβοριά. 
Τις επόμενες μέρες συζητήσαμε με τα παιδιά για το τι κατάλαβαν απ' αυτό που παρακολούθησαν και αν ξέρουν να μας πουν τι είναι η Ειρήνη. Δείτε τι μας είπαν:
Η Ειρήνη είναι κάτι καλό γιατί οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Michael
Όταν έχουμε Ειρήνη τα παιδιά έχουν φαγητό. Στέλλα Κ.
Η Ειρήνη όταν δεν της κάνουν πόλεμο μου φαίνεται ότι είναι κομψή. Τηλέμαχος (4 ετών φιλόσοφος!!)
Στην Ειρήνη τα παιδάκια τα προσέχουν. Αθηνά
Στην Ειρήνη τα παιδάκια παίζουν στα χορταράκια. Σοφία
Όταν είχαν Ειρήνη δεν είχαν καταστραφεί τα σπίτια, ήταν χρωματιστά. Κική
 Όταν είχαν Ειρήνη η πόλη  ήταν ωραία και χρωματιστή και είχε πλατείες και δρόμους. Πέτρος
Η πόλη ήταν χαρούμενη. Αναστασία
Όταν έχουμε μια μεγάλη Ειρήνη όλα είναι καλά. Ελένη

Η ιδέα γεννήθηκε απ' τα λεγόμενα των παιδιών και τους πρότεινα: "Τι θα λέγατε να φτιάξουμε κι εμείς μια πόλη που να διώχνει τον πόλεμο; Τι πιστεύετε οτι θα έχει αυτή η πόλη;"
Θα έχει δέντρα και σπίτια χρωματιστά. Χριστίνα
Λουλούδια. Νεφέλη
Πεταλούδες. Ερίνα
Τουβλάκια να είναι γερό το σπίτι να μην σπάσει.Τηλέμαχος
Δρόμους. Σπύρος
Να έχει πορτοκαλιές. Michael
Γρασίδι. Μανώλης
Να έχει φρούτα. Αναστασία
Να έχει αυτοκίνητα. Γκόρ
Να έχει κοριτσάκια Άντζυ και Αγόρια Γιώργος
Πουλάκια. Σοφία
Σούπερ Μάρκετ. Κέβιν
Γιαγιάδες και παππούδες. Ελένη
Μηχανάκια. Μάριος
Ένα κουκλοθέατρο. Λευτέρης
Ένα ουράνιο τόξο. Ερίνα
Ουρανό. Σπύρος
Έναν χαρούμενο ήλιο. Νεφέλη
Κάθε ομάδα ανέλαβε να φτιάξει κάτι: Τα Χρυσάνθεμα έφτιαξαν σπίτια, Τα Έλατα τους δρόμους, Τα Λίλιουμ έφτιαξαν δέντρα, Τα Κρινάκια τα λουλούδια, Οι Τουλίπες το Ουράνιο Τόξο και τα μαγαζιά, Τα Τριαντάφυλλα ανέλαβαν τα πουλάκια που ήταν τα περιστέρια της Ειρήνης και οι Μαργαρίτες τις πεταλούδες. Δυσκολευτήκαμε λίγο να φτιάξουμε τα ανθρωπάκια και τα αυτοκίνητα αλλά αφού το τελικό αποτέλεσμα ικανοποίησε τα παιδιά ακόμη και χωρίς αυτά, αποφασίσαμε να το αφήσουμε όπως είναι. Δείτε πως δουλέψαμε ομαδικά.































Αναφερόμενοι στα γεγονότα του 1940 και στον πόλεμο της Ελλάδας, παρουσιάσαμε στα παιδιά κάποιες φωτογραφίες εκείνης της εποχής. Σκοπός μας ήταν να παρατηρήσουν προσεκτικά τις εικόνες και να κάνουν υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβαίνει σε κάθε φωτογραφία. Αξιοποιώντας την Thinking Routine-Ρουτίνα Σκέψης της ομάδας Project Zero του Πανεπιστημίου Harvard, τα παιδιά αποκαλύπτουν τις σκέψεις τους και αιτιολογούν την απάντησή τους εξηγώντας "Γιατί το λες αυτό;"- "What makes you say that?". Να τονίσουμε ότι εδώ δεν μας ενδιαφέρει για το άν τα παιδιά δώσουν εύστοχες απαντήσεις αλλά το να βρουν κάτι που να τους κάνει να ισχυροποιήσουν την άποψή τους γι' αυτό που βλέπουν και φυσικά ν' αποκαλύψει ο καθένας την δική του οπτική. 
Δείτε τι είπαν τα παιδιά
Οι Γυναίκες πάνε για το σπίτι τους. Μάριος
Είναι ψάρια που πάνε στο χιόνι. Το λέω γιατί αυτό που έχουν στην πλάτη μοιάζει με τα ψάρια που έχω δει στην τηλεόραση. Ορφέας
Κρατάνε κάτι και πηγαίνουν εκδρομή στο χιόνι. Μελίνα
Είναι νοσοκόμες και πάνε στον πόλεμο και κουβαλάνε πλεκτά για τους φαντάρους. Μαριάννα
Τα παιδιά είναι πολύ πεινασμένα επειδή έγινε πόλεμος και το κατάλαβα επειδή είδα και τις άλλες φωτογραφίες. Άγγελος
Τα παιδιά τρώνε σούπα επειδή πεινάσανε. Στέλλα Καλλίνικα
Τρώνε γιατί είναι ώρα φαγητού. Σοφία
Τρώνε τα παιδιά στο σχολείο επειδή είναι όλα μαζί. Ιζαμπέλλα
Του δείχνει ένα γραμματόσημο για το γράμμα που θα του στείλει. Άννα Μαρία
Του δείχνει ένα χαρτάκι που του γράφει Σ' αγαπώ! Άντζυ
Η γιαγιά κρατάει μια εικονίτσα για να την φιλήσει και να τον προστατεύσει. Λίκα
Μια γιαγιά αγκαλιάζει ένα αγόρι επειδή μόλις γνωρίστηκαν στο δρόμο. Ελένη
Το παιδί κλαίει επειδή ο μπαμπάς του πάει στον πόλεμο. Το κατάλαβα επειδή ο μπαμπάς φοράει κράνος. Χριστίνα
Ένας μπαμπάς φιλάει το παιδί του επειδή το αγαπάει. Σπύρος
Θα την αφήσει εκεί την κόρη του για να πάει στον πόλεμο και την φιλάει για να μην φοβάται. Μανώλης
Φιλάει αυτός το μωράκι του επειδή πηγαίνουν να το βαφτίσουν και μετά θα πάει στο στρατό. Πέτρος
Πάνε όλοι μαζί να πολεμήσουν και το κατάλαβα επειδή φοράνε κράνος κι έχουν πυραύλους.Β
Εκεί έχει πόλεμο επειδή κρατάνε όπλα κι έχουν κι άλογα. Χάρης
Πάνε για πόλεμο επειδή κρατάνε σπαθιά. Λευτέρης
Πήραν τα όπλα τους επειδή θέλουν να σκοτώσουν. Michael
Όλοι εκεί είναι αιχμάλωτοι γιατί σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Βαγγέλης
Το παιδάκι παίζει ένα παιχνίδι, τ' αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα. Στέλλα Π.
Το παιδάκι σηκώνει τα χέρια ψηλά για να μην το πειράξουν. Αλέξανδρος
Γίνεται πόλεμος εκεί και το παιδάκι σηκώνει τα χέρια ψηλά και λέει ΣΤΟΠ. Αθηνά
Τα παιδάκια είναι ξυπόλυτα γιατί οι γονείς τους δεν είχαν χρήματα να τους πάρουν παπούτσια. Μαριάννα
Τα παιδιά πατάνε βρωμιές επειδή οι γονείς τους είναι φτωχοί. Αναστασία
Τους κάνει μάθημα η δασκάλα τους και τα παιδιά ήθελαν να βγάλουν τα παπούτσια τους. Μελίνα
Τα παιδιά κάνουν τα μαθήματά τους και είναι έξω γι' αυτό δεν φοράνε παπούτσια. Το κατάλαβα ότι είναι έξω γιατί πατάνε στο χώμα. Κέβιν
Για την διακόσμηση της τάξης ετοιμάσαμε ένα δάφνινο στεφάνι με το ΌΧΙ γραμμένο μέσα για να μας θυμίζει πόσο μεγάλη και σημαντική είναι αυτή η μικρή λεξούλα που είπαν οι Έλληνες στους κατακτητές τους!

















Η πρώτη μας γιορτή έγινε στην τάξη χωρίς την παρουσία γονέων αλλά με τραγούδια και ποιήματα για να τιμήσουμε την ημέρα αυτή. Παρόλο που δεν είχαμε θεατές έχουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό που τράβηξε μια μανούλα με σκοπό να θυμόμαστε αυτήν την ξεχωριστή στιγμή. Ευχαριστούμε θερμά για όλη την βοήθειά της.







Και παρέλαση απ' τους μικρούς μαθητές!






Και του χρόνου να γιορτάσουμε την Ελλάδα μας ελεύθερη από κάθε δυνάστη!

2 σχόλια:

  1. Πόσο όμορφη είναι η πόλη σας!!! Συγχαρητήρια στους μικρούς σου καλλιτέχνες!
    Και του χρόνου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή