Ποιος να μας το λεγε ότι μέσα στο Φεβρουάριο, τον τελευταίο μήνα του Χειμώνα, θα βλέπαμε χιόνι στο σχολείο μας και μάλιστα τρεις μέρες συνεχόμενα!!! Θυμηθήκαμε το γνωμικό - παροιμία του Φεβρουαρίου!
Κάναμε υποθέσεις για το θυμό του ώστε να μαντέψουμε ποιος είναι ο λόγος που θύμωσε τόσο πολύ: " Είχε τα νεύρα του", "Τον μάλωσε η μαμά του", " Είναι θυμωμένος με τον Ιανουάριο και Μάρτιο που του πήραν δυο μέρες", " Είναι μεθυσμένος και θυμώνει", "Είναι κακός", " Δεν μπορεί να περπατήσει γι' αυτό θύμωσε".... (μετά από τέτοιες δηλώσεις θα επεκταθούμε στο συναίσθημα του θυμού αλλά μετά τις Απόκριες γιατί τώρα επικεντρωνόμαστε κυρίως στη χαρά).
Δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να παίξουμε χιονοπόλεμο, όμως δεν χάσαμε την ευκαιρία να βγούμε έξω στην αυλή για να το χαρούμε! Βάλαμε μπουφάν, σκουφιά, γάντια και κασκόλ και ορμήσαμε στην αυλή. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη και μη νομίζετε...δεν ξεχάσαμε να δοκιμάσουμε και τη γεύση που έχει το χιόνι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου